KRÓTKA HISTORIA SZERMIERKI

KRÓTKA HISTORIA SZERMIERKI

POCZĄTKI

-broń biała, rapiery

Wykorzystywanie broni białej* stało się już powszechne tysiące, a może i setki lat temu. W końcu jej pierwotnym przedstawicielem była maczuga, co czyni ze zwykłej bitwy naszych przodków praprapra.. dziadka owego sportu.

Początków szermierki w jej współczesnej formie możemy doszukiwać się w XVI wiecznych Hiszpanii i Włoszech. Tamtejsi mistrzowie zauważyli, że w sztuce władania bronią niezmiernie ważne są: szybkość i dokładność. Aby skuteczniej trafiać przeciwnika i lepiej prowadzić klingę, broń musiała stać się lżejsza i krótsza. Efektem tych spostrzeżeń stał się rapier, jednak to dopiero Francuzi w pierwszej połowie XVII wieku wprowadzili najpierw rapier okresu przejściowego a następnie tzw szablę dworską. Broń ta pozwalała na dynamiczne, szybkie, dokładne i przez to bardzo niebezpieczne działania. Pierwsza pozwalająca na działania zaczepne, zaczepno-obronne i obronne (atak, atak-zasłona, zasłona).

W tych czasach (nowożytność) umiejętność posługiwania się bronią białą była często kwestią życia i śmierci. Bowiem popularne były w tych czasach pojedynki o honor, kobiety, były to czasy intryg, spisków i knowań, więc okazje do pojedynków zdarzały się nader często.

-floret

W drugiej połowie XVII wieku we Francji i we Włoszech wprowadzono nową broń, przeznaczono początkowo wyłącznie do ćwiczeń – floret. Nazwa wzięła się od gałki z kilku warstw skóry który nawijany był koniec broni ćwiczebnej tak ze przypominał pąk kwiatu (fleur to francusku kwiat). Wprowadzono tą broń dlatego, że ćwiczenia szpadami dworskimi – nie stosowano jeszcze masek – były bardzo niebezpieczne. Floret w ćwiczeniach zastępował niejako szpadę, miał uproszczoną rękojeść, prosty uchwyt i początkowo płaską, a potem kwadratową w przekroju klingę, mniej sztywną od trójgraniastej głowni szpady dworskiej, przy czym brzeszczot floretu zakończony był ochronną gałką.

-wprowadzenie mniej krwawej formy szermierki

W XIX wieku praktyki szermiercze, do tej pory użyteczne przede wszystkim w starciach wojskowych i pojedynkach osobistych, zostały zastąpione przez pistolety, dynamity. Już w XVIII wieku zaznaczył się nurt zgodnie z którym ćwiczenia szermiercze traktowano jako pewną formę doskonalenia ruchowego i duchowego. Prowadzono też różnego rodzaju pokazy, podczas których widzowie podziwiali styl i złożoność działań szermierczych.

Po pierwszej wojnie światowej zwyczaje związane z pojedynkami na ostrą broń szybko zanikały i po drugiej wojnie światowej ostatecznie przeszły do historii. Podobnie ćwiczenie szermierki w celu przygotowania się do walki pojedynkowej na taką broń, niegdyś powszechne wśród mężczyzn ze społecznej klasy arystokratów całkowicie zanikło. Szermierka przetrwała jednak w swej sportowej odmianie i uprawiana jest na sportowych treningach, turniejach i mistrzostwach. Tym niemniej uległa przy tym pewnym przemianom jeśli chodzi na przykład o technikę i taktykę z uwagi na to, że nie pełni już dziś roli śmiercionośnej broni.

*broń biała – broń służąca do walki wręcz, dawniej podstawowe wyposażenie wojsk