RODZAJE BRONI BIAŁEJ SPORTOWEJ

FLORET - waży około 500 gramów (0,5 kg) i ma 110 cm (1,1m) długości. Ważnym polem trafienia jest cały tułów, odziany w kamizelkę metalizowaną. Nie zalicza się trafień w maskę, nogi czy ręce. Floret jest bronią kolną. Trafienia zadaje się pchnięciem, umieszczając koniec broni (puntę) w polu trafienia. Przy równoczesnych trafieniach punkty otrzymuje nacierający (według tzw. konwencji). Podczas gdy osoba zostanie trafiona poza kamizelką zapala się biała lampka i za takie trafienie nie mam punktu. W przypadku gdy nacierający trafił w nieważne pole, a przeciwnik nie podjął się obrony, ale trafił w kamizelkę, to nikt nie dostaje punktu.
Ważnym polem trafienia jest korpus zawodnika (tułów).

SZABLA - waży około 500 gramów (0,5kg) i ma wymiary max 88 cm (0,88m). Jest bronią sieczno-kolną. Trafienia zadaje się poprzez cięcia oraz (rzadziej) poprzez pchnięcia. Polem trafienia w szabli jest tułów od pasa w górę, ręce oraz głowa (maska). W przypadku równoległego trafienia, punkt otrzymuje zawodnik, który wykonał uprzywilejowana akcję.
Ważnym polem trafienia jest górna część ciała (od pasa w górę, łącznie z rękami i głową).

SZPADA - waga około 750 gramów (0,75kg), max długość 110 cm (1,1m). Jest bronią kolną. Ważnym polem trafienia jest całe ciało. W przypadku równoczesnego trafienia (różnica trafień 0,25 s.) obaj zawodnicy otrzymują punkt. Trafienia zadaje się pchnięciem, umieszczając koniec broni w dowolnym miejscu na ciele przeciwnika. Ważnym polem trafienia jest całe ciało zawodnika.

Broń kłująca, broń kolna - oręż zadający rany kłute. Dzieli się na drzewcową i na sieczną (długą oraz krótką).

FORMY GRZECZNOŚCIOWE

Przed i po walce zawodników obowiązuje powitanie i pożegnanie wykonywane odpowiednimi ruchami broni (tzw. ukłon szermierczy). Ponadto po skończonej walce zawodnicy mają obowiązek podania sobie dłoni (ręki nieuzbrojonej). Nieprzestrzeganie powyższych form zwyczajowych traktowane jest jako zachowanie niesportowe i karane zgodnie z przepisami.

Na ukłon szermierczy, składa się krótka seria ruchów, podczas której zawodnik prezentuje broń przed przeciwnikiem: najpierw zawodnik staje w postawie szermierczej (stopy pod kątem prostym, złączone piętami; stopa wykroczna palcami w kierunku przeciwnika) trzymając przy tym broń z boku, kieruje jej koniec w dół, w stronę ręki nieuzbrojonej, nieco do tyłu; następnie przesuwa broń w kierunku przeciwnika prostując ramię, kolejne ruchy to uniesienie końca broni w górę i zbliżenie gardy (kosza) broni do swojej twarzy; dalej zawodnik wykonuje "te same" ruchy jakie już wykonał wcześniej, tylko w odwrotnej kolejności powracając z bronią w miejsce gdzie rozpoczął. Jest to ukłon tzw. szkoły francuskiej, powszechnie praktykowany, istnieją jednak też inne tego typu powitania.
Powyższe formy grzecznościowe przestrzegane są zwykle przez szermierzy także podczas walk treningowych, ćwiczeń z bronią i przy okazji lekcji indywidualnych.

KRÓTKA HISTORIA SZERMIERKI

-początki, broń biała, rapiery

Wykorzystywanie broni białej* stało się już powszechne tysiące, a może i setki lat temu. W końcu jej pierwotnym przedstawicielem była maczuga, co czyni ze zwykłej bitwy naszych przodków praprapra.. dziadka owego sportu.

Początków szermierki w jej współczesnej formie możemy doszukiwać się w XVI wiecznych Hiszpanii i Włoszech. Tamtejsi mistrzowie zauważyli, że w sztuce władania bronią niezmiernie ważne są: szybkość i dokładność. Aby skuteczniej trafiać przeciwnika i lepiej prowadzić klingę, broń musiała stać się lżejsza i krótsza. Efektem tych spostrzeżeń stał się rapier, jednak to dopiero Francuzi w pierwszej połowie XVII wieku wprowadzili najpierw rapier okresu przejściowego a następnie tzw szablę dworską. Broń ta pozwalała na dynamiczne, szybkie, dokładne i przez to bardzo niebezpieczne działania. Pierwsza pozwalająca na działania zaczepne, zaczepno-obronne i obronne (atak, atak-zasłona, zasłona).

W tych czasach (nowożytność) umiejętność posługiwania się bronią białą była często kwestią życia i śmierci. Bowiem popularne były w tych czasach pojedynki o honor, kobiety, były to czasy intryg, spisków i knowań, więc okazje do pojedynków zdarzały się nader często.

-floret

W drugiej połowie XVII wieku we Francji i we Włoszech wprowadzono nową broń, przeznaczono początkowo wyłącznie do ćwiczeń – floret. Nazwa wzięła się od gałki z kilku warstw skóry który nawijany był koniec broni ćwiczebnej tak ze przypominał pąk kwiatu (fleur to francusku kwiat). Wprowadzono tą broń dlatego, że ćwiczenia szpadami dworskimi – nie stosowano jeszcze masek – były bardzo niebezpieczne. Floret w ćwiczeniach zastępował niejako szpadę, miał uproszczoną rękojeść, prosty uchwyt i początkowo płaską, a potem kwadratową w przekroju klingę, mniej sztywną od trójgraniastej głowni szpady dworskiej, przy czym brzeszczot floretu zakończony był ochronną gałką.

-wprowadzenie mniej krwawej formy szermierki

W XIX wieku praktyki szermiercze, do tej pory użyteczne przede wszystkim w starciach wojskowych i pojedynkach osobistych, zostały zastąpione przez pistolety, dynamity. Już w XVIII wieku zaznaczył się nurt zgodnie z którym ćwiczenia szermiercze traktowano jako pewną formę doskonalenia ruchowego i duchowego. Prowadzono też różnego rodzaju pokazy, podczas których widzowie podziwiali styl i złożoność działań szermierczych.

Po pierwszej wojnie światowej zwyczaje związane z pojedynkami na ostrą broń szybko zanikały i po drugiej wojnie światowej ostatecznie przeszły do historii. Podobnie ćwiczenie szermierki w celu przygotowania się do walki pojedynkowej na taką broń, niegdyś powszechne wśród mężczyzn ze społecznej klasy arystokratów całkowicie zanikło. Szermierka przetrwała jednak w swej sportowej odmianie i uprawiana jest na sportowych treningach, turniejach i mistrzostwach. Tym niemniej uległa przy tym pewnym przemianom jeśli chodzi na przykład o technikę i taktykę z uwagi na to, że nie pełni już dziś roli śmiercionośnej broni.

*broń biała – broń służąca do walki wręcz, dawniej podstawowe wyposażenie wojsk

WITAM SERDECZNIE!!!

Założyłam owego bloga, ponieważ postanowiłam poszerzyć swoją wiedzę na temat tego fascynującego sportu, jakim jest szermierka.

Będę zbierać informacje (planuję rozpocząć od kompletnych podstaw)

i stopniowo tu wklepywać, rozbudowywać oraz poprawiać z czasem.

Nie jestem w stanie określić jak często będzie się to działo. Jeśli znajdę coś ciekawego, możecie być pewni, dam znać.

Uprzedzam: posiadam dysleksję, dysgrafię i zapewne wszystkie inne dys jakie Wam przyjdą do głowy. Moja wiedza na temat prowadzenia bloga jest naprawdę nikła, ale przecież człowiek uczy się przez całe życie, czyż nie? W końcu od czegoś trzeba zacząć.

Wszelkie sugestie, opinie (najlepiej uzasadnione :) ) oraz słowa krytyki (albowiem słuszna krytyka jest w tych czasach na wagę złota) będą dla mnie wielką pomocą.

W razie gdyby komuś coś nie pasowało, budziło niechęć, a może zniesmaczenie lub wstręt (w końcu sport potrafi pobudzić naprawdę wielkie emocje!!) uprzejmie przypominam o czerwonym krzyżyku w górnym prawym rogu ekranu :)

Pozdrawiam,

Kane